The End
We wilden al een paar dagen even nog een einde op het blog schrijven, maar door alle drukte steeds vergeten.
Dus hierbij de echte allerlaatste blog!
De vlucht naar huis dinsdag op woensdag nacht ging wel redeljik goed, het enige was dat we een wat klein vliegtuig hadden. De vlucht was vrij kort, gelukkig, nog niet eens 7 uur. Chani's vader en Melvin's opa haalde ons bij het vliegveld in Brussel op. We waren zo thuis. Toen we thuiskwamen, jahoor Marian had een brief bij ons gelegd en een klein cadeau, wel leuk :)! Toen bij oma ontbijten en daarna naar Chani thuis om daar alle verhalen te vertellen. We hebben deze week al veel mensen de foto's kunnen laten zien en er zullen zeker nog meer mensen zijn die de we de foto's laten zien.
In ieder geval iedereen bedankt voor het volgen, we hopen dat het blog een beetje leuk was om te lezen en de foto's natuurlijk mooi waren!
Tot de volgende vakantie blog dan maar, wie weet waar naartoe ;)!
Melvin & Chani
The Last Day
The Spirit Of America
Maandag 13 augustus,
Vandaag begon de dag gelukkig pas later!! Om half 10 stonden we pas op, even ontbijten en daarna gingen we een uurtje rijden. We wilden vandaag naar een strand toe waar de man achter de balie zei dat veel zeehondjes moesten liggen. Dus reden we daar naartoe.
Voor het strand lag een leuk dorpje waar we even stopte. Hier bekeken we wat souvenier winkeltjes, maar we waren er snel uitgekeken want niemand had meer veel geld over! Eenmaal bij het strand was het er echt super druk van de mensen. Wel zeer mooie stranden hebben ze hier hoor!! Mooi wit met veel van dat gras op het strand wat er echt prachtig uitziet. We zijn hier even naar de zee gelopen om te genieten van het water. Richard bleef op de parkeerplaats staan en maakte met zijn telelens enkele foto's. Toen we met onze voeten het water in stapte was het water echt super koud! Dus maar niet lang in het water blijven staan. In de verte zagen we inderdaad weer wat zeehonden zwemmen, maar niet wat we hadden verwacht. Dus weer in de auto. Huizen die hier staan zijn niet normaal!! We kunnen ons voorstellen dat de Kennedy's hier ook een huisje hebben. Echt niet normaal hoe groot en mooi! We stopten weer onderweg bij een strandje...maar toen we op het strand wilde lopen ging dat niet helaas. Want er stond een bordje met private beach.....eehhh wat?! Iemand heeft hier een prive strand? Niet normaal hier hadden mensen een huis met gewoon een stuk strand eraan en hun bootje gewoon aan hun stuk strand liggen.
Aangezien we niet op het strand mochten reden we maar weer verder. Na een tijdje rijden kwamen we op een wat kleinere vishaven aan. Dus dachten we even een kijkje te willen nemen. De buit kwam net binnen, en we zagen de vis zo van de boot afkomen om verkocht te worden. Interressant om eens te zien. Maar toen we even keken bij de haven zagen we echt overal zeehonden zwemmen gewoon 2 meter van ons af. Ze zwommen echt overal en kwamen gewoon langs de boten, natuurlijk om vis te eten. Het was zeer mooi om ook deze dieren van dichtbij te zien. We hebben deze vakantie wel erg veel mooie sea wildlife gezien!
We reden weer terug naar het hotel want het was alweer 3 uur en iedereen was echt zeer moe. Toen we op de kamer kwamen zijn Michelle en Chani even naar de mall naast ons hotel gelopen om even naar de forever 21 te gaan. Toen ze terugkwamen zijn we naar de Wendy's gaan eten, lekker nog zo'n hamburger. Daarna nog even naar de supermarkt om wat drinken en eten voor morgen in de auto te halen en daarna weer naar het hotel. Toen wilden we nog even naar de starbucks om voor Richard een echte starbucks beker te kopen, als cadeau omdat hij alles heeft gereden deze vakantie, wat soms zeer vermoeiend voor hem was.
Toen weer terug naar het hotel om alles in te pakken! Het moment van de waarheid, zou alles passen?? Gelukkig het paste, maar de koffers zitten wel echt propvol en we halen de kilo's met sommige koffers maar net. Melvin's koffer was bijvoorbeeld maar 14 kilo toen we heenvlogen die is nu 22 kilo. En je mag maar 23 kilo meenemen. Dus we hebben inderdaad wel erg veel souveniers gekocht. Vandaag was dan jammer genoeg de laatste echte dag in de USA. Morgen rijden we naar het JFK airport in NYC, dat is zo'n 4,5 uur rijden. We moeten rond 3 uur 's middags op het vliegveld zijn en om 18:15 (Nederland 00:15 woensdag) vertrekt onze vlucht. We komen rond 7 uur 's morgens aan in Nederland woensdag morgen. We zullen over morgen wel zeker nog een blog schrijven, deze schrijven we in het vliegtuig en zetten we zodra we thuis zijn meteen erop.
Dus tot morgen voor de laatste blog,
Melvin & Chani
PS: voor het weten wil, vandaag zijn wij ook al 2,5 jaartjes samen :)
Whale Watchers!
Zondag 12 augustus, Melvin's verjaardag!
Vandaag stonden we nog vroeger op! om half 7 ging de wekker want om 8 uur moesten we bij de boot zijn om te gaan whale watching. Gelukkig was dat maar 5 minuten rijden. Maar toen we opstonden zag het er buiten niet zo plezierig uit. Het regende echt keihard! Maar goed toch met volle moed opstaan en even snel wat gaan ontbijten in het hotel. Even langs de balie, de man achter de balie zei dat we met dit weer juist veel zagen. Dus wij met volle moed naar de boot toe. Eenmaal daar aangekomen was de trip van 9 uur gecanceld. Shit dachten we. We vroegen of we morgen ook konden komen, natuurlijk zeiden ze. Dus terug naar het hotel. Toen we binnenkwamen zei een man achter de balie dat we niet met de maatschappij moesten gaan waar we mee wilden gaan varen. Hij vertelde ons dat we een uurtje moesten rijden naar het puntje van Cape Cod en dat daar een meer ervaren maatschappij lag en dat zij wel vandaag zouden varen. Dus reserveerde we bij die maatschappij. We konden met de tour van half 11 mee. Dus meteen, met enige haast want het was nog even rijden, op naar Provincetown. Provincetown is het dorp waar de maatschappij lag en het meest uiterste dorpje van de baai. Gelukkig dus toch walvissen zien op Melvin's verjaardag!
Toen we aankwamen konden we meteen de boot op. Nog een half uurtje wachten en we vaarden meteen uit. Ze probeerde eerst walvissen te vinden binnen in de baai maar helaas zaten ze hier niet. Hierna zouden ze het proberen buiten de baai. Eenmaal buiten de baai, jahoor!! Zeer snel zagen we de walvissen in de verte al zwemmen (We waren al zo'n 3 kwartier onderweg). De boot vaarde er meteen naartoe. Echt prachtig de walvissen zommen soms echt net 5 meter van de boot af, niet normaal! Als eerste zagen we enkele humpback whales die veel voorkomen in deze omgeving en zeer mooi met de witte staart omhoog komen. De boot bleef 2 van deze humpbacks een tijdje achtervolgen zodat we ze zeer mooi konden zien! Dit was zeer indrukwekkend, hoe groot en mooi deze beesten zijn. Het was ook nog eens vrij dicht bij de kust eigenlijk dat we ze zagen. De boot vaarde iets verder zodat we opgegeven moment ook een ander soort (kleinere) walvissen tegenkwamen, de Minke Whales. Deze walvissen komen alleen met de rug boven water en niet met de staart, maar nog steeds zeer indrukwekkend! Deze zagen we niet zo zeer veel, dit soort zagen ze ook niet elke dag hier. Na nog een tijdje varen zagen we dan nog een soort walvis de Blacktail Humpback Whale. Deze soort walvissen kwamen wel met de staart naar boven maar hebben een zwarte, i.p.v. een witte staart. In totaal hebben we vandaag 7 walvissen gezien waarvan 3 Humpbacks, waar we veel bij zijn blijven varen. Na bijna een uur al deze beesten te hebben mogen aanschouwen wilde de kapitein nog een plaats bekijken. Maar helaas hier zaten de walvissen vandaag niet. Uiteindelijk vaarden we terug naar de haven, na al dit geweldige natuurspektakel te mogen hebben gezien! Om half 2 waren we weer aan land, we zijn zo'n 3 uur op de zee geweest, wat zeer lang is voor zo'n tocht. Normaal gaan ze maar zo'n 2 uur. Op zee klaarde het ook helemaal op waardoor de zon op een gegeven moment zeer erg scheen en zelfs brande op je huid.
We hebben nog even door Provincetown gelopen wat een zeer toeristisch dorp is maar wel leuk. Maar we hadden wel genoeg van dit soort dorpjes gezien onderhad dus besloten we snel verder te rijden. Na enige tijd rijden kwamen we bij het Cape Cod National SeoShore, een national park. Hier gingen we dus zeker even heen. Even geparkeerd en je kon zo naar de duinen lopen. We stonden boven op de duinen en konden heel ver de zee in kijken. We zagen zelfs zeer veel zeehonden weer zemmen in het water. Ze kwamen echt overal boven na een tijdje. Na even van het uitzicht te hebben genoten was het weer tijd om verder te rijden. Ook zijn we nog even bij het visitor center gestopt om wat informatie en leuke folders te verzamelen.
Toen we weer terug in het hotel waren was het al weer half 6 en kregen we toch wel honger. Dus besloten we om te gaan eten bij het Outback, een Australische steak keten. We hebben hier lekker een steak en ribjes gegeten. Toen we klaar waren met eten moest Chani natuurlijk vragen of ze iets deden wanneer iemand jarig was. De jongen die ons bediende kreeg al een grote smile op zijn gezicht en zei natuurlijk. Hij vroeg meteen of we het liedje en alles wilde, Chani zei natuurlijk ja! Even later kwam hij en nog 2 andere mensen die er werkten met een ijs met kaarsje erop en zongen een liedje voor Melvin's verjaardag. Wel heel leuk. Na ook het gratis ijs te hebben opgegeten zijn wij twee terug naar het hotel gegaan. Michelle wilde graag een Ben&Jerry's sheak hebben dus ging de rest nog even naar de Ben&Jerry's store.
Daarna hebben we nog even gezwommen en zometeen slapen, maar morgen slapen we eens tot half 10 :)! Iedereen heeft wel even rust nodig voor onze laatste echte dag in de USA. Morgen gaan we nog en aantal mooie dingen bekijken. Bekijk vandaag zeker de foto's van de walvissen, erg mooi!!!
Tot morgen,
Melvin & Chani
(Almost) A Birthday Boy!
Zaterdag 11 augustus
Onze dag begon zoals gewoonlijk: tussen 7 en half 8. We stonden snel op, ontbeten en pakten onze spullen. Op naar onze laatste plaats: Cape Cod. Maar voordat we dit deden reden we terug naar het winkelcentrum waar we gisteren hebben gewinkeld. Richard rende de Apple store in en binnen 5 minuten hadden we de tweede Mac Book Pro van deze vakantie gekocht! Nog nooit heeft iemand volgens mij zo snel een Mac gekocht (het was vandaag tax free shoppen in de Apple Store)! Hierna nog even naar een winkel waar Chani gister een leuke Superman rugzak had gezien. Helaas was hij te klein voor school waardoor ze heeft besloten om hem toch maar niet te kopen. Erg jammer, want de rode Superman cape zat er bij...
SuperShoppers
Vrijdag 10 augustus,
Vaandaag hebben we iets langer geslapen, gelukkig! De wekker ging om 9 uur en iedereen moest zich vlug aankleden want er was maar tot 10 uur ontbijt in het hotel. Nadat we gegeten hadden zijn we met de auto naar de shoppingmall gereden, 20 minuten van het hotel. Het was een zeer groot winkel centrum met veel leuke niet al te dure winkels. Als eerste ging Chani even haar schoenen ruilen die ze in Philadelphia gekocht had want deze waren al een beetje kapot gegaan aan de zijkant. Gelukkig deden ze niet moeilijk en ze had geluk want het laatste paar van die kleur was haar maat! Hierna hebben we vele winkels bezocht zoals de forever 21 waar iedereen veel heeft gekocht. Michelle heeft hier meerdere shirts gekocht, Sandra ook 2 shirts en Melvin heeft een mooie broek en hemd voor de verjaardag mogen uitzoeken van zijn ouders! Chani en Michelle hebben daarna ook nog beide dezelfde laarsjes gekocht. Michelle vond nog een paar leuke broeken in de aanbieding bij een winkel en Chani nog een broek bij de H&M. Michelle vond op een gegeven moment Vans die ze mooi vond, en het duurde even voordat ze de goede maat vonden maar uiteindelijk heeft ze ook deze gekocht.
Hierna zijn we gaan eten bij de Johnny Rockets, een hamburger tent die eruit ziet alsof hij uit de jaren 60 komt. Hier heeft iedereen lekker van een hamburger genoten. Melvin vond de glazen van de Johnny Rockets wel erg leuk uitzien en vroeg of hij deze kon kopen. Natuurlijk zei de man in het restaurant, waarna Michelle en Richard er ook wel eentje wilden.
Na het eten hebben we even verder gewinkeld. Melvin heeft grijze schoenen gekocht bij een winkel waar ze nieuwe superhero all starts hadden. Hiervan hing de reclame groot in de etalages. Na even met de medewerkers gekletst te hebben liepen we naar buiten. Chani wilde met de reclame op de foto en ging voor het raam als superman staan. De medewerkers moesten hierom zo hard lachen dat ze de etalage opende waardoor ze achter de reclame als pop kon gaan staan voor de foto, hahaha. Daarna moest Chani natuurlijk nog even naar de Build A Bear store toe.
Het was al half 8, een lange winkeldag dus! We gingen dus maar weer eens richting hotel. Het bleek vandaag heel hard geregend te hebben, dus we hadden geluk dat we vandaag zijn gaan winkelen en gisteren de Freedom Trail hebben gedaan i.p.v. andersom. Nu gaan we weer lekker slapen zodat we morgen verder kunnen rijden naar de laatste stop van deze vakantie, Cape Cod. Dit is gelukkig nog niet eens anderhalf uur rijden dus morgen hebben we ruime tijd :)!
See u soon,
Chani & Melvin
The Cradle of Liberty
Donderdag 9 augustus.
Vandaag weer een lange blog over een zeer historische stad!
Vandaag begon de dag als iedere andere, aankleden en ontbijten in hotel. Vanuit ons hotel konden we een gratis shuttle naar het stadscentrum van Boston krijgen, omdat ons hotel iets buiten het centrum ligt. Dus pakte we iets voor 9 uur het busje naar de stad. Vanaf de plaats waar we moesten uitstappen was het nog maar enkele meters lopen naar de plek waar de Freedom Trail begint. Freedom Trail is een looppad van ongeveer 4 km, gemarkeerd door een rode streep of stenen door de stad. Deze trail brengt je langs alle historische plekken van Boston. Boston is namelijk een van de oudste steden van de US. Het was vroeger de hoofdstad van de 13 Engelse kolonies van New England dus. Daarom staan hier meerdere belangrijke oude gebouwen, hierover later meer. We begonnen dus aan de Freedom Trail, als eerste natuurlijk langs het visitor center om wat informatie op te doen en een boekje te kopen zodat we bij alle punten op de Trail wat informatie konden lezen. De Trail bestaat trouwens uit 16 historische punten.
De eerste drie stops lagen bij elkaar dat was als eerste het Boston Common. Dit is een groter park, dit was het eerste publieke park van de US voor de gewone burger. Verder niet veel speciaals zoals ieder park in een stad in dit land. Als tweede punt was er het Robert Gould Shaw Memorial, dit momument was gemaakt voor een rijke familie. Deze familie heeft hier enkele goede daden verricht en een op een gegeven moment een leger van zwarte opgericht om meer rechten voor de zwarte mensen te verkrijgen. Niet veel speciaals vonden wij, na al zoveel memorials gezien te hebben deze vakantie. Als derde punt, tegenover het park lag het State House. Dit was zeker wel een bezoekje waard! Dus zijn we naar binnen gegaan. Hier kregen we ook een gratis rondleiding van een jonge student. Hij vertelde veel over het gebouw en wat er nu werkelijk gebeurde in dit gebouw. Het is gebouw in 1795 en de eerste steen werd er gelegd door de Gouveneur Samuel Adams. In dit gebouw zit nu nog steeds de senaat van de staat Massachusetts en het huis van afgevaardigde van Massachusetts. Ook zit hier dus de senator en de gouveneur van Massachusetts, deze waren helaas vandaag beide afwezig. Maar wel was er een gedeeltelijke vergadering van de senaat en het huis van afgevaardige aan de gang vandaag. Dit hebben we dan ook bijgewoond wat erg interressant was om eens te zien. Zo gaat dit namelijk ook in DC in het capitool! Toen de rondleiding was afgelopen na ongeveer een half uur zijn we weer verder gegaan.
Als vierde punt kwamen we aan bij het Park Street Church. Dit was een kerk die iets na 1800 gemaakt is en beroemd is geworden doordat in de oorlog tegen Engeland in 1812 de kelder van deze kerk gebruikt werd om zeer veel wapens om te slaan. We zijn even naar binnen gelopen om een indruk te krijgen maar wilde snel verder om meer van de trail te verkennen. Naat de kerk lag een begraafplaats die veel ouder dan de kerk zelf was, The Granary Burying Ground.Hier lagen enkele beroemde historische figuren zoals John Hancock, Samuel Adams en Robert Treat Paine. Ook lagen hier de 5 slachtoffers van de Boston Massacre, hierover later meer. Als zesde stop was er de King's Chapel. Dit was een kerk opgericht door de Engelse koning. Hij bouwde deze kerk omdat er nog geen Engelse Kerk in de stad Boston bestond, dit vond hij echt niet kunnen. Deze kerk was een kerk voor rijkere families, dit is dan ook te zien van de binnenkant. De normale banken in de kerk waren vervangen door een soort van hokjes die waren vervangen door banken met mooi bedekten kleden. Ook hier lag een begraafplaats bij die de oudste was van Boston
Als zevende stop was er het Old Corner Book Store, wat momenteel een Mexicaans restaurant is. Vroeger tijdens de onafhankelijkheid was dit een huis waar vele belangrijke stukken zijn geschreven en vele belangrijke wetten zijn gedrukt om de burger te laten lezen. Hier tegenover lag The Old Souht Meeting House, waar vroeger de kolonisten samenkwamen om over politiek te praten.
Het belangrijkste gebouw van Boston zo ongeveer van de tijd van New Engelad was The Old State House. In dit gebouw zat vroeger de afgevaardige van de Engelse koning die onder zijn naam New England regeerde. Op de eerste verdieping van dit gebouw was vroeger de markt waar alle handel plaats vond. De Gouveneur van New England zat op de tweede en derde verdieping. Wij twee wilden hier graag naar binnen, waar je voor moest betalen de rest wilden niet en is buiten blijven zitten. We kregen hier een rondleiding van een vrouw die zeer veel over het gebouw en de historie wist. De aller belangrijkste gebeurtenis van Boston vond in 1775 plaats een paar meter voor dit gebouw, waar de vrouw ons erg veel over vertelde. De Boston Massacre heet dit tegenwoordig, wat ook een punt op de Trail is. Op deze plaats is de Onafhankelijkheidsoorlog begonnen. Hier kwamen voor het eerst de kolonisten in opstand tegen de Engelse soldaten. Ze hadden een conflict ('no taxation without representation' ) en de Engelse begonnen te schieten wat tot 5 doden liep en de oorlog was begonnen!
Hierna kwamen we bij het Faneuil Hall, wat vroeger een belangrijk gebouw was waar veel handel plaats vond. Hier tegenover lag het Hard Rock Cafe, dus weer een speldje kopen natuurlijk. Een stuk verder lopen lag het huis van Paul Revere en ook de kerk (Old Northe Church) waar hij altijd op de uitkijk stond. Hij is beroemd geworden omdat hij in 1775 de Engelse vanaf deze kerk zag aankomen met de schepen en met zijn paard de stad in rende om te waarschuwen dat de Engelse er aankwamen. Tegenwoordig is hij het symbool van Boston geworden. Iets verderop lag nog een begraafplaats dat het 14e stoppunt was op de trail, maar wij niet meer veel speciaals vonden na al twee begraafplaatsen.
Over de rivier lagen de laatste twee stops als eerste de USS Constitution. Dit is het eerste schip van de US Navy. George Washington beviel dit schip te bouwen. Het schip is officieel nog steeds in diens maar heeft al meer dan 100 jaar niet meer aan de oorlog mee gedaan. Hij heeft veel gediend in de oorlog tegen Engeland in 1812 en is het oudste nog heel over gebleven schip ter wereld. Het was een prachtig schip waar we op zijn geweest en ook de onderste verdiepingen in konden waar nog alle originele kanonnen stonden! Hiernaast stond ook nog een schip dat heeft gediend tijdens WO II wat erg mooi was om te zien, hier kon je niet op. De laatste stop van de Trail hebben we niet meer gedaan, dit was alleen een monument van de onafhankelijkheid. Hierna kregen we wel erge honger en zijn we uiteindelijk bij het HRC lekker iets gaan eten. Toen de buikjes weer vol waren en we allemaal een heerlijk toetje hebben gehad bij het HRC gingen we opweg om het busje te nemen naar het hotel. Aangezien het busje je op maar bepaalde punten ophaalde moesten we even zoeken war zo'n punt lag. Uiteindelijk na meer dan een uur zoeken hadden we het punt en belde het busje dat hij kon komen, 10 minuten zeiden ze. Na 50 minuten was hij er nog steeds niet, onderhand al 10 uur was het. We stonden aan de verkeerde kant van een metro station. Dus naar de andere kant zei de man. Gelukkig was hij toen zo daar en konden we naar het hotel.
Eindelijk zijn we nu in het hotel om te rusten en lekker te gaan slapen het is al zeer laat dus nu slapen. Morgen gaan we de hele dag winkelen en kunnen we iets langer slapen.
Tot morgen,
Chani & Melvin
Power Nap
Woensdag 8 augustus
Vandaag was weer een rustig dagje, we moesten van Bar Harbor naar Boston rijden. Gelukkig lieten Richard en Sandra ons vannochtend langer liggen, waardoor we pas om 8 uur hoefden op te staan. Dat extra uurtje hadden we hard nodig! Nadat we ons snel hadden aangekleed zijn we gaan ontbijten. Bij dit hotel hadden we een ontbijt en ze hadden heerlijk vers fruit en wentelteefjes, mhhh... Kwart over 9 zaten we alweer in de auto, ready voor een rit van 5 uur.
Binnen no time lagen Michelle en Chani al te slapen en na een half uurtje kwamen we alweer een Walmart tegen. En we zouden onszelf niet zijn als we niet naar binnen gingen! We hadden alleen water nodig, maar kwamen naar buiten met onderandere een m&m zak van 2 kilo, een baseball handschoen en naggellak. Jaja, we weten het, maar deze keer hebben we wel foto's gemaakt.
Eenmaal in de auto sliepen Michelle, Melvin en Chani al snel. Na een uurtje werden we weer wakker. Even op de klok kijken; oke nog 3,5 uur, en weer verder slapen. Na een halfuurtje weer even melden dat we naar de toilet moesten en weer verder slapen en na nog een half uurtje stoppen om echt de toilet te bezoeken. We besloten hier ook even te picknicken want we hadden bij de Wallmart ook nog broodjes en salades gekocht. Even later reden we weer door en na nog 2,5 uur rijden kwamen we aan in Boston. Helaas moesten we bij Boston nog 15 minuutjes in de file staan.
We hebben weer een mooie kamer: een suite bij het Best Western. De McDonalds ligt tegenover ons hotel dus we besloten hier te eten. Nog snel een douche en uitzoeken wat we morgen in Boston willen zien en overmorgen willen gaan winkelen konden we weer gaan bloggen. Nu wordt het weer tijd voor een goede nachtrust.
Morgen een langer blog over een historische stad!
Groetjes, Chani en Melvin