Where America's Day Begins
Dinsdag 7 augustus,
Vandaag was een zeer lange en een van de mooiste dagen, dus we denken dat de blog van vandaag lang zal worden, dus bereid je maar voor.
De dag begon heel anders dan andere dagen! Om 10 over 5 maakte Sandra ons wakker omdat we de zonsopgang wilden zien. Op dit eiland zie je als eerste in de US de zon opkomen omdat dit het meest oostenlijk ligt en ook het hoogste ligt van de oostkant. De lucht begon juist oranje te kleuren wat echt prachtig was. Dit was vanaf ons balkon heel goed te zien! Chani en Sandra waren moe dus gingen weer naar bed, Michelle en Richard lagen nog bed. Melvin wilde graag de zonsopgang zien dus bleef zitten op het balkon met een dikke trui aan, want het is hier koud het 's nachts! Rond 20 voor 6 kwam de zon dan op na 20 minuten buiten te hebben gezeten. En wat was dit mooi hier in het ruige landschap met de zee ernaast! De lucht kleurde helemaal oranje! Na nog even gezeten te hebben is ook Melvin maar weer even gaan slapen. Om 7 uur ging de wekker dan echt en stond iedereen op, aankleden een lekker ontbijtje in het hotel en nog voor 9 uur zaten we in de auto. We gingen vandaag het Acadia National Park bezoeken. Het enige National Park van deze vakantie, eigenlijk het enige NP van het noord-oosten. We hadden de NP pas van Guus en zijn familie gekregen dus we hoefden ook nog eens niks te betalen om het park in te komen!
Het park zelf is niet groot, in een uurtje ben je door het hele park gereden. Maar natuurlijk met alle stops hebben we uren rondgehangen in het park. Als eerste waren er mooie uitzichtpunten waar je zo op de wateren rond het eiland keek, je keek vanuit hier naar het vaste land van Maine. We zijn in het begin wel elke keer uitgestapt wanneer er een viewpoint was, omdat het zo'n mooi park was! Dus om de 500 meter gingen we weer de auto uit. Opgegeven moment reed je dan echt langs de kust en waren er vele mooie wandelpaden die je kon lopen om bij de beroemde rotsen van Acadia NP te komen. Dit was echt zeer mooi om te zien. De grote rotsen waar het water hard tegen aan sloeg. We hebben hier verschillende keren wat over de rotsen geklommen om van de geweldige uitzichten te genieten. Ook zag Melvin op gegeven moment enkele brulkikkers die erg grappige geluiden maakten met hun wangen. Ook zaten hier vele schilders op de rotsen schilderijen te maken van het prachtige landschap.
Na de rotsen een paar uur goed verkent te hebben was het alweer 12 uur geweest en wilde we naar de top van de hoogste berg van Acadia en tevens de hoogste berg van de oostkust van de US. De berg was iets meer dan 450 meter hoog en we hadden een prachtig uitzicht over heel het eiland. Je zag vanaf hier Bar Harbor en zelfs ons hotel heel goed liggen. Ook zag je vanaf hier de enige fjord van de US, de Somes Sounds. Maar het hele uitzicht was echt zo mooi. Zo'n mooi stukje natuur weer, het voelde hier inderdaad weer dat we echt in een national park zaten. Al het mooie water om ons heen met al zijn kleine eilanden en al het groen!
Na ook dit gezien te hebben wilde we nog echt een ding zien vandaag en dat was The Light House op het meest oostenlijke puntje van het eiland. Dit was weer een ander gedeelte van Acadia en was een half uurtje rijden. Het was al half 4 onderhand dus rond 4 uur kwamen we hier aan. Onderweg zijn we nog eens gestopt om van een prachtig meer te genieten waar zelfs een bevernest was gebouwd, helaas geen bevers te zien. Eenmaal bij de vuurtoren liepen we eerst even naar de vuurtoren zelf toe die eigenlijk maar klein is. Daarna liepen we langs de rotsen naar onder waar we even wat foto's hebben gemaakt van de mooie vuurtoren met de weerkaatsing van de zon in het water. Want het was vandaag echt een prachtige zonnige dag, de zon scheen en het was maar zo'n 27 graden, mooi om te wandelen! Toen gingen we even zitten op de rotsen met een mooi uitzicht op het water. Sandra riep ineens dat ze en zeehond zag springen uit het water. Toen we even wachten zagen we inderdaad een zehoond met zijn kop boven water, hij bleef enkele minuten boven water met zijn hoofd. Daarna zwom hij weer weg en kwam even later weer een paar minuten met zijn hoofd boven water, en echt niet heel ver uit de kant. We hebben een paar foto's proberen te maken, we zetten er ook een op van de zeehond maar hij is niet zo goed gelukt. Daarna zagen we tot onze grote verbazing 2 dolfijnen springen uit het water, op de plek waar de zeehond ook zwom. Dit is dus wat Sandra ook eerder zag springen maar dacht dat het de zeehond was. Dit was echt super om te zien al deze mooie dieren! De dolfijnen sprongen een aantal keer helemaal uit het water zodat we ze zeer goed konden zien, jammer genoeg gingen ze daarna weer snel weg. Ook hebben we van de dolfijnen geen foto's kunnen maken. Dit maakte de dag echt helemaal goed!
We kregen nu wel erge honger en dachten dat we wel eens richting Bar Harbor moesten gaan om een lekker restaurant op te zoeken. Onderweg zagen we langs de weg nog een zeer mooi hert staan vlak langs de weg. We stapten even uit om naar een meertje te kijken en Melvin kwam tot 3 meter bij het hert om foto's te maken, en hij bleef gewoon staan! Toen we eenmaal in Bar Harbor aankwamen was het even zoeken naar een parkeerplaats en een goed restaurantje. We vonden uiteindelijk echt een super mooi restaurant. Het lag aan de haven, het was een soort pier die over het water stak. Je kon er heerlijke vis en kreeft eten. Toen we eenmaal zaten bestelde iedereen lekker vis, garnalen en kreeft behalve Chani, die natuurlijk geen vis eet, pakte spare ribs. Dit waren joekels!!! Normaal krijg je een halve spare rib maar Chani kreeg gewoon een hele rib. Dit was groot niet normaal. Ze kreeg er zelfs een leuk slabbertje bij (zie de foto's maar). Daarna nog even in Bar Harbor souvernier winkeltjes in en Chani en Richard aten nog een ijsje en toen weer terug naar het hotel want het was alweer bijna 10 uur.
Toenet nog even op het balkon gezeten wat echt mooi is hier, want je ziet de sterren en de maan echt zeer goed. Deze plaats is namelijk de donkerste van de US, dit komt omdat het aan de kust ligt en aan de kant van het land is bijna geen lichtvervuiling. De donkerste plek van de US noemen ze dit, waar de dag van de US begint.
Morgen rijden we naar Boston, een rit van zo'n 5 uur. Daar hebben we weer een Best Western. Morgen dus een nieuwe blog. Bekijk zeker de foto's zeer mooi vandaag!
Chani & Melvin
Coastal Area
Maandag 6 augustus.
Vandaag was een zeer lange rijdag. De wekker ging om 7 uur, zoals gewoonlijk, aankleden ontbijten in het hotel en de auto weer in. Iets na 9 uur zaten we weer in de auto en de rit zou zo'n 7 uur moeten duren. Maar natuurlijk duurde dit weer langer door alle plaspauzes en stops op mooie plekken en visitor centers. De omgeving was wel erg mooi om te rijden, vooral toen we bij de kust kwamen. Maar eerst kwamen we door de 8e staat van deze reis, New Hamsphire. Een uurtje of 2 later kwamen we ook in de 9e staat waar we nu verblijven Maine. Eenmaal in Maine zagen we de kust na een tijdje rijden. Ofja kust, meer vele eilanden met zeer veel meren en rivieren. Dit is namelijk waar Maine beroemd om is. Na vele uren waren we de highway toch wel erg zat en wilde eigenlijk wel van de kust genieten. We informeerde even bij een visitor center en besloten de highway 1 te nemen. Deze highway was niet echt een highway zoals iedere grote. Hij liep door vele kleine dorpen en over de vele eilanden hier, wat echt zeer mooi was. We zagen onderweg veel water en veel kust. Onderweg stonden ook overal borden dat er elanden en herten zouden zitten maar niks gezien.Tegen 5 uur aan kregen we toch wel honger en gelukkig na heel kort zoeken lag er een Denny's! Lekker weer eens geen hamburgers maar lekker normaal eten!
Tegen half 7 kwamen we dan eindelijk, want de rit was toch wel erg lang, aan in het hotel de Atlantic Eyrie lodge. We hebben een mooie kamer met een prachtig uitzich op de zee! Toen we even waren informeren bij de balie wat we het beste kunnen doen hier stonden er opeens ook nog herten in de tuin van het hotel. Gewoon vanaf ons balkon hier kon je ze zien. De vrouwe bij de balie zei tegen ons dat ze hier elke dag komen, want er staat een appelboom en daar eten ze elke dag van. Hopen dat we morgenvroeg weer hertjes in de tuin hebben. Het werd al half 8 maar we wilden nog iets gaan doen. Dus besloten we naar Bar Harbor te rijden, 5 minuten hiervandaan lag het centrum. Het was echt gezellig daar. Een leuk dorpje aan de haven met vele restaurants waar je kreeft krijgt en leuke souvenier winkeltjes. Dus de souveniers werden weer verzameld hier. Toen weer terug naar het hotel en zo gaan slapen dan maar want het is alweer 11 uur. Want wij 2 en Sandra willen morgen om 6 uur opstaan om de zonsopgang te zien! Die zou je vanaf ons balkon heel mooi kunnen zien hier zei de vrouw in het hotel.
Even nog wat informatie: We liggen dus in het dorpje Bar Harbor hier. Dit ligt op een eiland genaamd Mount Desert Island. Het eiland is niet groot maar erg mooi! Ook ligt hier een van de enige National Parks van de oostkust, Acadia National Park, waar het halve eiland uit bestaat. Hier gaan we morgen dus ook heen om eens goed de natuur te verkennen. Voor de rest rijden we een heel rondje over het eiland, wat goed te doen moet zijn binnen een dag. Het wordt morgen gelukkig een mooie zonnige dag met 27 graden, gelukkig dus niet erg warm. En we hebben vandaag eens geen Walmart gedaan, morgen dus ook niet. Waarschijnlijk in Boston weer, dus dat valt dan ook weer mee!
Tot morgen,
Melvin & Chani
Share the wonder
Zondag 5 augustus.
Vandaag begon de dag om half 8. De wekker ging en het was weer eens een moeilijke dag voor sommige mensen hier om op te staan, jazeker Michelle en Richard kwamen het bed weer eens niet uit. Eenmaal toch allemaal wakker even ontbeten in het Best Western en in de auto gestapt. Het was onze enige volledige dag hier in Vermont dus wilde we wat van de omgeving zien. In de zomer is hier niet erg veel te doen. Maar in de winter is dit een heel groot skigebied! Er zijn hier vele pistes te zien en vele kabelbanen naar boven. En eigenlijk wilde we wel een klein stukje lopen. Dus dachten we laten we eens kijken of we met de kabelbaan naar boven kunnen en naar onder kunnen lopen. Goed even gezocht maar natuurlijk het is zomer! Dus gaat er nauwlijks een kabelbaan. Na veel zoeken vonden we dan een kabelbaan waar wel mensen naar boven konden in de zomer. Het was een van de hoogste bergen in de buurt (1300 meter hoog). Vele mensen kwamen hier om voor hiking of mountainbiken, maar zo sporttief zijn we natuurlijk niet. Dus zijn we naar boven gegaan, in de kabelbaan.
Eenmaal boven hebben we bijna een uur een trail gelopen om de top van de berg heen. Nouja een looppad was er bijna niet het waren gewoon rotsen waar je op liep. Maar erg mooi was het wel! Je liep midden in het bos boven op de berg. Het mooie was dat je echt heel ver kon kijken. Er hing wel veel vocht in de luch waardoor je zicht opgegeven moment werd belemmert, maar eigenlijk zag dit juist mooi uit. Echt op de top waren er erg veel rotsen waar je mooie foto's kon maken, maar als je zelf op de foto wilden ging dit erg moeilijk. Er stond namelijk zoveel wind! Niet normaal, je waaide bijna weg! Ook zag Melvin weer een slang boven op de berg, waar de rest gewoon langs was gelopen en hem niet gezien had. Toen we genoeg hadden gezien hier zijn we maar weer naar onder gegaan met de kabelbaan om verder te rijden. Zoals ik al zei is hier niet veel te doen in de zomer, dus eigenlijk was er niet veel meer te doen voor ons.
Het was pas bijna 1 uur dus hadden we tijd genoeg. Dit betekende natuurlijk weer de Walmart in, en ja dit doen we zowat dagelijk hier! Natuurlijk even rondgekeken en eten gekocht omdat iedereen honger had en terug naar het hotel om even wat te eten. We waren allemaal uitgeput dus lekker even TV kijken op de kamer deed wel goed. Chani en Melvin wilden graag naar het Norman Rockwell museum dat iets verderop ligt. Dit museum werd ons aangeraden bij de balie in het hotel dus dachten we dat het wel leuk zou zijn. Dus zijn Chani, Melvin en Richard naar het museum gegaan. We zijn er zo'n uurtje geweest en het was erg interressant en erg mooi om te zien! Norman Rockwell is een kunstenaar die, wat nu het meseum is, hier woonde. Hij heeft vele tekeningen gemaakt, de meeste voor op de voorkant van een tijdschrijft, hij heeft heel lang gewerkt voor The Saturday Evening Post. Deze tekeningen waren erg mooi om te zien.
Weer terug naar het hotel gereden om weer uit te rusten en Chani kon even op de webcam met haar ouders. rond half 6 zijn Chani, Melvin en Richard naar de Wendy's gereden om een hamburger te eten. Sandra en Michelle hadden hier geen zin in en hadden spaghetti en soep gekocht voor in de magnetron, zij hebben dit dus opgewarmd en op de kamer gegeten. Daarna zijn wij twee nog even gaan zwemmen in het buiten zwembad. Dit was wel even lekker. Opgegeven moment werd het zelfs koud buiten! Koud?! Dat hebben we sinds we hier zijn nog niet gehad. Om 8 uur wilde Richard nog even naar de Ben&Jerry's rijden om ijs te halen dus zijn we, zonder Sandra die had geen zin, een ijs gaan eten. Nu zitten we weer op de kamer om even TV te kijken en dalijk te gaan slapen. Morgen moeten we weer 7 uur rijden naar Bar Harbor, hier ligt een National Park, Acadia. Dit ligt aan de kust, ook rijden we morgen veel langs de kust dus hopen we dat we een mooie rit hebben.
Have a nice day!
Chani & Melvin
The Green Mountain State
Zaterdag 4 augustus
Vandaag was een rijdag, want we reisden vandaag van de Fingerlakes naar Rutland, Vermont. We stonden om 7 uur op, pakten onze spullentjes en stapten in de auto. We stopten op verschillende plaatsjes om te plassen, maar een plaatsje was toch wel speciaal. Bij een van onze stops stond een Amish jongen van rond de 20 groente en fruit te verkopen. Als echte Amish spotters/fans besloten we daarom om 2 bakjes cherry tomaatjes bij onze Amish vriend te kopen. Uiteindelijk hadden we dus een Amish gesproken en echte Amish tomaatjes. Wat ook erg grappig was onderweg, we reden door Amsterdam heen! Jahoor de Amerikanen pikken hier gewoon alle Europese stadsnamen in. Toevallig dat we er ook nog eens doorheen reden dan, Amsterdam. Dat was wel erg grappig
Om half 3 arriveerden we bij ons hotel, eindelijk een Best Western zoals we gewend zijn! De kamer is erg mooi en groot (alweer) en weer een soort suite met eigen keukentje. Met de kamers worden we, op het vorige hotel na, wel erg verwend deze vakantie. Ook zit hier weer ontbijt erbij dus morgen lekker een ontbijtje bij het Best Western. Onderweg naar ons hotel (10 minuutjes er van af) hadden we een watervalletje gezien. Na een korte regen en onweersbui besloten we dan ook terug te rijden om de waterval te zien. Helaas was het erg moeilijk te bereiken, maar Richard, Chani en Melvin zijn toch een stukje gelopen. Het bleek van die kant ook nog moeilijk te zien. Van de andere kant zijn wij met z'n tweeen nog gelopen. Van deze kant was hij wel helemal te zien. Het was breed en niet erg groot, maar toch zeer mooi om te zien.
Hierna besloten we om te gaan eten bij de Denny's. Dit is een soort grotere fastfood keten waar je ook lekkere aardappels, kip en vis kunt krijgen. Melvin ging ook voor een lekker stukje vis, Michelle voor de tortilla's, Richard voor een western burger, Sandra voor een cheeseburger en Chani voor een burger met bacon, ei en aardappeltjes. Allemaal heel lekker. Ook het toetje smaakte goed; CocaCola met een bol ijs in het glas (voor Melvin, de rest vond het maar smerig), brownies, chocoladetaart en oliebollen to go.
Eenmaal terug in het hotel zijn we bij de balie gaan vragen of er veel wildlife te zien was. Zeker weten zei de werkneemster. We moesten in het donker uitkijken dat er geen Moose (elanden) over de weg zou lopen, want die liepen blijkbaar hier overal. Ook black bears (kleine zwarte beren) kwamen veel voor, afgelopen week zat er zelfs nog een bij haar broer in de tuin. Met volle moed gingen we in de schemering dus op pad. Na een uur rijden hadden we helaas nog niks gezien. Chani misschien alleen nog een hert, maar daar was ze niet zeker over. Helaas, morgen meer geluk. De omgeving is hier erg mooi! Veel mooier dan bij de Finger Lakes, je zit hier echt midden in de bergen met zeer veel bossen en veel wildlife zo te horen.
Na het rijden besloten we nog even water bij de Walmart te halen, en natuurlijk kochten we weer meer dan verwacht. Het lijkt onderhand een hobby de Walmart, al 4 dagen achter alkaar Walmart bezoch. Het is nu eenmaal zo leuk om doorheen te lopen. We zitten onderhand dus ook weer in een nieuwe staat, Vermont, al de 7e staat van deze vakantie....maar we hebben nog veel meer te gaan de komende week!
Nu gaan we weer snel slapen want morgen zijn we van plan een stuk te gaan wandelen.
See u soon,
Chani & Melvin
The Climb
Vrijdag 3 augustus
Ging daar nou de telefoon? Vanacht om 3 uur? Mhh... heeft iemand Richard gebeld vannacht want het was een onbekend nummer en we weten nog steeds niet wie..
*Een paar uur later* goedemorgen :) Vandaag stonden we om 9 uur op. 9 Uur denk je dan?! Ja vandaag was weer een lekker rustig dagje, dus we besloten uit te slapen. Langzaam stonden we op en ontbeten we. Michelle moest nog even douchen en om half 11 waren we alweer op weg. We wisten nog steeds niet waar we heen wouden dus we besloten om te stoppen bij een visitor center om te vragen waar we het beste heen konden gaan. De Ranger raadde ons een parkje aan onder bij het meer, hier hoefden we niet te veel te wandelen maar was wel een mooie omgeving. Dus we besloten naar dit park te rijden. Het Buttermilk Falls State Park was maar een uurtje rijden dus we waren er zo. Onderweg naar het park kwamen we ook nog enkele keren een paar hertjes tegen.
Eenmaal aangekomen bij de watervalllen besloten we eens rustig te kijken wat we wouden doen. Het was een bredere en vlakke waterval. Ook kwam er bijna geen water naar beneden omdat het zomer is. Toch was het mooi om te zien en er was een klein meertje waar mensen konden zwemmen. We besloten om de Gorge Trial te nemen die langs de waterval ging. Onverwachts bleek deze heel stijl naar boven te gaan met alleen maar trappen. Heen en terug was hij even lang als de Trial van gister. Sandra en Michelle besloten al snel terug te lopen omdat het best zwaar was. Even later op de heenweg besloot ook Chani terug te lopen omdat het te intensief was. Melvin en Richard besloten om toch helemaal door naar boven te lopen, want het bleek inderdaad tot aan het einde alleen maar trappen te zijn. Eenmaal boven met z'n twee was het toch wel erg mooi. Het was een smalle rivier met vele kleine watervallentjes en poeltjes. De klim was echt zeer intensief en zwaar. Het was de moeite wel waard. Naar onder hebben we een ander pad gekozen waar we midden in het bos liepen. Op een gegeven moment kroop er ook nog een slang vlak naast Melvin's voeten. Het was gelukkig maar een kleine slang. Ook zaten er vele kleine vissen in het riviertje.
Onder hebben we even uitgerust en zijn we weer terug naar ons hotel gereden waar we iets voor 4 uur weer aankwamen. In het hotel hebben we nog even een videogesprek met Oma en Marian gevoerd, en zijn we daarna gaan eten. We besloten om pizza's te gaan eten bij een restaurant. Dit bleek helaas alleen afhaal te zijn. Maar met onze goede moed besloten we onze 3 te grote pizza's aan een picnic tafel op te eten. Natuurlijk bleef er weer een hele pizza over (voor morgen onderweg). Na het eten zijn we nog even gaan zwemmen en hadden we inderdaad de jaccuzi weer voor onszelf. Nu liggen we weer in bedje omdat morgen weer een vroege dag is. 7 Uur gaat de wekker en rijden we 5 uur door naar het volgende hotel in Rutland, Vermont. Dus nu nog even tv kijken en lekker gaan slapen.
Tot morgen,
Chani en Melvin
Livin' the dream
Donderdag 2 augustus
Vandaag begon de hele dag eens anders dan normaal! We hadden de wekker op 8 uur staan. Maar om 10 voor 8 belden de balie voren in het hotel ons al uit bed! Ze vroegen of we onze auto even wilden komen verplaatsen omdat ze opnieuw strepen wilden gaan trekken op de parkeerplaats. Dus Richard naar buiten om de auto weg te zetten. Een half uur later belde ze weer. Volgens hun stond de auto er nog steeds. Dus kwamen we erachter dat het helemaal niet onze auto was, we vonden het al raar, want naast onze oude parkeerplaats stonden nog vele andere auto's...lekker dus bellen ze ons voor niets wakker!!
Maar goed toen begdon de dag zoals gewoonlijk. Iedereen rustig aankleden, ontbijten en weer de auto in. Vandaag was de eerste echte dag dat we eens de natuur op gingen zoeken. Het is trouwens wel wat anders dan de westkust zeer mooi hier, maar niet zoveel natuur als we gewend zijn. Het zijn hier meerdere kleine parken met ertussen veel dorpen. Terwijl je in het westen echt uren kunt rijden in een natuurpark zonder een dorp tegen te komen.
Wednesday, Laundry day
We've fallen for Niagara
Dinsdag 31 juli
Dat doet goed! Wakker worden met zicht op de Niagara falls! We hebben echt een super kamer!
We stonden vandaag op om 7 uur en stonden om half 9 alweer bij het ontbijt. Er was heel veel keuze; van vers gebakken en gevulde ommeltjes tot fruit en cornflakes. Dat ommeletje met bacon smaakte toch wel goed! We hadden eigenlijk vandaag een drukkere dag geplant: eerst een boot tocht met de Maid of the Mist en daarna naar Toronto rijden. Toch hebben we besloten om niet naar Toronto te rijden, omdat we de kamer zo mooi vonden. Daarom hebben we wel extra internet gekocht.
Hierna zijn we naar de Maid of the Mist gegaan. De Maid of the Mist is een boot die heel dicht langs de watervallen vaart, waardoor je super dichtbij kan komen. Gelukkig was het niet erg druk, dus lang wachten hoefde niet. Melvin maakte nog een grap over dat er te veel Jappaners hier waren. De rest was het hier niet mee eens, maar eenmaal in de lift naar de boot bleken wij de enige niet-Jappaners te zijn, haha! Had hij dus toch weer gelijk! We kregen allemaal prachtige blauwe regencapejes zodat we niet doorweekt werden door het opstijgende water. Alleen zweette dit plastic zoveel dat het bijna geen verschil maakte. De bootreis was heel mooi! Je kwam super dichtbij. Het was prachtig om het van de onderkant te zien en JEZUS wat komt door veel water naar beneden. Kijken ging moeilijk door de mist en ons gezicht werd toch wel helemaal nat! We hebben wel alles kunnen filmen en mooie foto's kunnen maken. De boot draaide ook dus we hebben alle kanten kunnen zien!
Hierna zijn we naar het Hard Rock Cafe gelopen, die aan de Canadeese kant want er zijn er hier twee (een Amerikaanse en een Canadeese). Hier hebben we weer pins en een t-shirt voor Richard gekocht. Daarna nog even een milkshake en een cola bij de bar gedroneken, want ondaks dat water hadden we toch dorst. We wonnen nog 15% korting op onze volgende aankoop (helaas waren we al in de winkel geweest) en Chani won een Hard Rock pen met het rad van fortuin. Daarna iepen we nog even over de boulevaar, dit leek net op een mini Hollywood, volgend de familie Roufs! Overal kleine winkeltjes, maar ook het Guines World Record park, Glow in the Dark golfbanen en lazergame banen! We zijn even bij de Harley Davidson winkel naar binnen gelopen om een trui voor iemand te kopen en toen weer terug naar het hotel.
Eenmaal in het hotel hebben we even met thuis gebelt. Chani heeft even met haar moeder en broer een video gesprek gevoerd, haar tante en oom gecamd om de kamer te laten zien omdat ze hier ook heen wilden komen en we hebben nog met z'n alle opa en oma gecamd. Iedereen mist ons toch wel, zelfs Noel was blij om onze stem te horen! Last but not least hebben we natuurlijk ook Marian gecamd, wat was ze toch weer blij om ons te zien en horen! We hebben trouwens nog steeds geen brief!Richard is toch nog terug gelopen naar de Harley Davidson shop om voor zichzelf een trui te kopen en uiteindelijk heeft Chani ook haar vader nog gesproken. Fijn om te weten dat het goed gaat thuis!
Onderhand was het al half 6 en zijn we gaan eten bij the Applebees! Ja Mam, ik weet dat je nu jaloers bent! Een grote gedeelde plaat als voorgerecht en een lekkere Hamburg en Stake, mhhhh! Hierna zijn Richard, Chani en Melvin nog doorgelopen naar de watervallen. Michelle vond dit een mooie gelegenheid om het bubbelbad uit te proberen en Sandra had niet veel zin meer en pijn aan de voeten. Onderweg naar de watervallen bleek op de straat een show te zijn. en man loopt hier elke avond van de ene toren naar de andere over een koort, zonder vangnet! Het was heel hoog, maar gelukkig heeft hij het heelhuids naar de overkant gehaald. De watervallen waren nog heel mooi want we waren er overdag (op de boot na) nog niet echt heen geweest. Weer hebben we prachtige plaatjes geschoten, alleen waren we kletsnat. Wat hing daar een mist! Nog even door de winkeltjes gerend en met het lift-treintje terug omhoog.
In het hotel had Sandra het bubbelbad opgeeiste, waardoor we een half uur schuimverhalen hebben moeten aanhoren! Haha, dat schuime baartje stond wel mooi hoor! Nu lekker slapen want morgen rijden we door naar the fingerlakes.
Weltrusten!
Chani & Melvin