Dinsdag 7 augustus,

Vandaag was een zeer lange en een van de mooiste dagen, dus we denken dat de blog van vandaag lang zal worden, dus bereid je maar voor.

De dag begon heel anders dan andere dagen! Om 10 over 5 maakte Sandra ons wakker omdat we de zonsopgang wilden zien. Op dit eiland zie je als eerste in de US de zon opkomen omdat dit het meest oostenlijk ligt en ook het hoogste ligt van de oostkant. De lucht begon juist oranje te kleuren wat echt prachtig was. Dit was vanaf ons balkon heel goed te zien! Chani en Sandra waren moe dus gingen weer naar bed, Michelle en Richard lagen nog bed. Melvin wilde graag de zonsopgang zien dus bleef zitten op het balkon met een dikke trui aan, want het is hier koud het 's nachts! Rond 20 voor 6 kwam de zon dan op na 20 minuten buiten te hebben gezeten. En wat was dit mooi hier in het ruige landschap met de zee ernaast! De lucht kleurde helemaal oranje! Na nog even gezeten te hebben is ook Melvin maar weer even gaan slapen. Om 7 uur ging de wekker dan echt en stond iedereen op, aankleden een lekker ontbijtje in het hotel en nog voor 9 uur zaten we in de auto. We gingen vandaag het Acadia National Park bezoeken. Het enige National Park van deze vakantie, eigenlijk het enige NP van het noord-oosten. We hadden de NP pas van Guus en zijn familie gekregen dus we hoefden ook nog eens niks te betalen om het park in te komen!

Het park zelf is niet groot, in een uurtje ben je door het hele park gereden. Maar natuurlijk met alle stops hebben we uren rondgehangen in het park. Als eerste waren er mooie uitzichtpunten waar je zo op de wateren rond het eiland keek, je keek vanuit hier naar het vaste land van Maine. We zijn in het begin wel elke keer uitgestapt wanneer er een viewpoint was, omdat het zo'n mooi park was! Dus om de 500 meter gingen we weer de auto uit. Opgegeven moment reed je dan echt langs de kust en waren er vele mooie wandelpaden die je kon lopen om bij de beroemde rotsen van Acadia NP te komen. Dit was echt zeer mooi om te zien. De grote rotsen waar het water hard tegen aan sloeg. We hebben hier verschillende keren wat over de rotsen geklommen om van de geweldige uitzichten te genieten. Ook zag Melvin op gegeven moment enkele brulkikkers die erg grappige geluiden maakten met hun wangen. Ook zaten hier vele schilders op de rotsen schilderijen te maken van het prachtige landschap.

Na de rotsen een paar uur goed verkent te hebben was het alweer 12 uur geweest en wilde we naar de top van de hoogste berg van Acadia en tevens de hoogste berg van de oostkust van de US. De berg was iets meer dan 450 meter hoog en we hadden een prachtig uitzicht over heel het eiland. Je zag vanaf hier Bar Harbor en zelfs ons hotel heel goed liggen. Ook zag je vanaf hier de enige fjord van de US, de Somes Sounds. Maar het hele uitzicht was echt zo mooi. Zo'n mooi stukje natuur weer, het voelde hier inderdaad weer dat we echt in een national park zaten. Al het mooie water om ons heen met al zijn kleine eilanden en al het groen!

Na ook dit gezien te hebben wilde we nog echt een ding zien vandaag en dat was The Light House op het meest oostenlijke puntje van het eiland. Dit was weer een ander gedeelte van Acadia en was een half uurtje rijden. Het was al half 4 onderhand dus rond 4 uur kwamen we hier aan. Onderweg zijn we nog eens gestopt om van een prachtig meer te genieten waar zelfs een bevernest was gebouwd, helaas geen bevers te zien. Eenmaal bij de vuurtoren liepen we eerst even naar de vuurtoren zelf toe die eigenlijk maar klein is. Daarna liepen we langs de rotsen naar onder waar we even wat foto's hebben gemaakt van de mooie vuurtoren met de weerkaatsing van de zon in het water. Want het was vandaag echt een prachtige zonnige dag, de zon scheen en het was maar zo'n 27 graden, mooi om te wandelen! Toen gingen we even zitten op de rotsen met een mooi uitzicht op het water. Sandra riep ineens dat ze en zeehond zag springen uit het water. Toen we even wachten zagen we inderdaad een zehoond met zijn kop boven water, hij bleef enkele minuten boven water met zijn hoofd. Daarna zwom hij weer weg en kwam even later weer een paar minuten met zijn hoofd boven water, en echt niet heel ver uit de kant. We hebben een paar foto's proberen te maken, we zetten er ook een op van de zeehond maar hij is niet zo goed gelukt. Daarna zagen we tot onze grote verbazing 2 dolfijnen springen uit het water, op de plek waar de zeehond ook zwom. Dit is dus wat Sandra ook eerder zag springen maar dacht dat het de zeehond was. Dit was echt super om te zien al deze mooie dieren! De dolfijnen sprongen een aantal keer helemaal uit het water zodat we ze zeer goed konden zien, jammer genoeg gingen ze daarna weer snel weg. Ook hebben we van de dolfijnen geen foto's kunnen maken. Dit maakte de dag echt helemaal goed!

We kregen nu wel erge honger en dachten dat we wel eens richting Bar Harbor moesten gaan om een lekker restaurant op te zoeken. Onderweg zagen we langs de weg nog een zeer mooi hert staan vlak langs de weg. We stapten even uit om naar een meertje te kijken en Melvin kwam tot 3 meter bij het hert om foto's te maken, en hij bleef gewoon staan! Toen we eenmaal in Bar Harbor aankwamen was het even zoeken naar een parkeerplaats en een goed restaurantje. We vonden uiteindelijk echt een super mooi restaurant. Het lag aan de haven, het was een soort pier die over het water stak. Je kon er heerlijke vis en kreeft eten. Toen we eenmaal zaten bestelde iedereen lekker vis, garnalen en kreeft behalve Chani, die natuurlijk geen vis eet, pakte spare ribs. Dit waren joekels!!! Normaal krijg je een halve spare rib maar Chani kreeg gewoon een hele rib. Dit was groot niet normaal. Ze kreeg er zelfs een leuk slabbertje bij (zie de foto's maar). Daarna nog even in Bar Harbor souvernier winkeltjes in en Chani en Richard aten nog een ijsje en toen weer terug naar het hotel want het was alweer bijna 10 uur.

Toenet nog even op het balkon gezeten wat echt mooi is hier, want je ziet de sterren en de maan echt zeer goed. Deze plaats is namelijk de donkerste van de US, dit komt omdat het aan de kust ligt en aan de kant van het land is bijna geen lichtvervuiling. De donkerste plek van de US noemen ze dit, waar de dag van de US begint.

Morgen rijden we naar Boston, een rit van zo'n 5 uur. Daar hebben we weer een Best Western. Morgen dus een nieuwe blog. Bekijk zeker de foto's zeer mooi vandaag!

Chani & Melvin